Weronika Grozdew-Kołacińska

LS 2023

Doktor nauk humanistycznych w dziedzinie etnomuzykologii, pieśniarka o bułgarskich korzeniach. Kierowniczka Pracowni Etnomuzykologii w Instytucie Sztuki PAN (od 2017), koordynatorka Pracowni Muzyki Tradycyjnej Instytutu Muzyki i Tańca (2015-2017), współzałożycielka stowarzyszenia naukowego Polskie Seminarium Etnomuzykologiczne (2017-2022 – prezeska). Wykładowczyni na Wydziale Jazzu i Muzyki Estradowej UMFC w Warszawie, współtwórczyni  Podyplomowych Studiów Muzyki Tradycyjnej w Akademii Muzycznej w Katowicach. Wykładowczyni w Zakładzie Etnomuzykologii i Hymnologii Instytutu Muzykologii KUL (2002-2005). 

Współpracowniczka Muzeum Powstania Warszawskiego (2007-2015; idea, opracowanie merytoryczno-muzyczne i koordynacja cyklicznego wydarzenia „Warszawiacy śpiewają (nie)zakazane piosenki”). Członkini Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego Oddziału Warszawskiego (od 2012) oraz Związku Kompozytorów Polskich Sekcji Muzykologów (od 2013). Przewodnicząca jury Turnieju Muzyków Prawdziwych w Filharmonii im. M. Karłowicza w Szczecinie (od 2021). 

Autorka m.in. śpiewników: Mój śpiewnik powstańczy (2008) i Śpiewnik dawnej Warszawy (2012), monografii Bułgarzy katolicy. Tradycyjna kultura muzyczna diaspory (2012), redaktorka Raportu o stanie tradycyjnej kultury muzycznej (2014), redaktorka naczelna regionalnej serii źródłowej Polska Pieśń i Muzyka Ludowa. Źródła i materiały (od 2021). 

Wielokrotna laureatka konkursu Polskiego Radia „Nowa Tradycja” oraz „Folkowego Fonogramu Roku”, nominowana kilkakrotnie do muzycznych nagród „Fryderyk” i „Koryfeusz Muzyki Polskiej” (m.in. za autorski projekt „Etnofonie Kurpiowskie”). 


Ks. Marek Gilski

LS 2023

Ks. Marek Gilski, dr hab. teologii, dr filologii klasycznej, prof. UPJPII w Krakowie. Tłumacz z języka greckiego, przełożył dwa tomy Panarionu Epifaniusza z Salaminy oraz Quaestiones et responsiones Anastazego Synaity. Ostatnio opublikował: „Homerocentony jako najbardziej skrajna próba hellenizacji chrześcijaństwa”, Verbum Vitae 39/3 (2021) 995-1005; „Ortodoksja jako droga twórczego rozwoju dziecka w Panarionie Epifaniusza z Salaminy”, Vox Patrum 83 (2022) 205-220; „Przyczyny odejścia z Kościoła. Diagnoza Epifaniusza z Salaminy”, Łódzkie Studia Teologiczne 1 (2023) 11-19. Zainteresowania badawcze: poematy homeryckie, katalogi herezji, sobory, mariologia.


Łukasz Hajduczenia

Łukasz Hajduczenia

Absolwent Prawosławnego Seminarium Duchownego, wydziału wokalnego warszawskiego Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina oraz londyńskiej Guildhall School of Music and Drama. Obecnie jest doktorantem wydziału Artes Liberales UW, gdzie prowadzi badania dotyczące muzycznej sfery liturgii bizantyńskiej. Jego działalność obejmuje również liczne koncerty muzyki klasycznej, projekty operowe, pedagogikę oraz pracę z zespołami wokalnymi. Oprócz muzyki klasycznej specjalizuje się w wykonawstwie muzyki cerkiewnej różnych okresów i stylów.


Agnieszka Heszen

LS 2023

Wykształcenie:
2020 – doktor habilitowany nauk humanistycznych w dyscyplinie literaturoznawstwo.
Habilitacja na podstawie monografii Polihymnia chrześcijańska. Poetyka i morfologia greckich hymnów III-V wieku, Kraków 2019, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
2003 – doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, Wydział Filologiczny, Instytut Filologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, na podstawie rozprawy pt. Tragedia późnoantyczna Χριστὸς πάσχων i jej klasyczne źródła.
Obszar zainteresowań badawczych:
późnoantyczna literatura chrześcijańska i jej związki ze źródłami klasycznymi, poezja liturgiczna Bizancjum w jej aspekcie historyczno- i teoretycznoliterackim, duchowość bizantyńska, piśmiennictwo związane z rozwojem monastycyzmu i hezychazmu.

Autorka monografii naukowych oraz wielu artykułów poświęconych tragedii antycznej, hymnografii wczesnochrześcijańskiej, troparionom i kontakionom bizantyńskim. Tłumaczyła średniowieczną poezję łacińską, m.in. Carmina Burana i pieśni liturgiczne greckiej poetki Kasji.
Jest pracownikiem Instytutu Filologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, prowadzi zajęcia z literatury chrześcijańskiej i bizantyńskiej, języka starogreckiego oraz metryki antycznej; jest członkiem Polskiej Akademii Umiejętności oraz Polskiego Towarzystwa Historycznego.
Zajmuje się działalnością popularyzatorską, występując z odczytami i wykładami, również na kanale Youtube, w ramach współpracy z Instytutem Andegavenum.


Bartosz Gałązka

Bartosz Gałązka

Folklorysta, badacz i znawca śpiewu tradycyjnego południowo-wschodniej Polski; trzykrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie kultury ludowej: w 2013 r. otrzymał stypendium na badania folkloru kolędowego w Leżajskiem, w 2017 r. na uzupełnienie i podsumowanie wieloletnich badań nad folklorem pogrzebowym Podkarpacia, a w 2021 r. na projekt „Galicyjskie Gorzkie żale”, dotyczący różnorodności melodycznej tego pasyjnego nabożeństwa ludowego; laureat Nagrody Zarządu Województwa Podkarpackiego za szczególne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury (2019).
Pedagog (nauczyciel języka polskiego i przedmiotów artystycznych w krośnieńskiej „szkole z pasją”, Zespole Szkół Ponadpodstawowych nr 1 im. Jana Szczepanika), popularyzator kultury ludowej wśród młodzieży i dorosłych, laureat m.in. nagrody Podkarpackiego Kuratora Oświaty (2018). Jest jednym z pomysłodawców Etnocentrum Ziemi Krośnieńskiej, współautorem programu tej placówki i stały jej współpracownikiem. W ramach współpracy z  Centrum Kulturalnym w Przemyślu jest  jurorem przeglądów muzyki tradycyjnej.

Od 1997 r. realizuje autorski program badawczy, którego celem jest nagranie, katalogowanie, transkrypcja (muzyczna i językowa) oraz opracowanie (komentarze, paralele, zestawienia wariantów, mapy zasięgów) tradycyjnych śpiewów i melodii instrumentalnych – utworów zachowanych w żywej i ginącej tradycji regionu. 

Do najważniejszych publikacji Bartosza Gałązki należy seria Kolędy Podkarpacia, w której przedstawia on religijny i świecki repertuar związany z szeroko rozumianym kolędowaniem. Dotychczas w ramach serii ukazały się: tom I (Podgórze I), tom II (Podgórze II), tom III (Pogranicze polsko-ruskie I). W ramach realizowanego we współpracy ze Stowarzyszeniem Muzyka Dawna w Jarosławiu projektu MKiDN „Przy piecu i pod oknem. Zbiór kolęd Podkarpacia z tradycji żywej i ginącej” w latach 2017-2018 ukazały się kolejne tomy serii: tom IV (Od Leżajska, część 1.), tom VI (Pogranicze polsko-ruskie II: Od Przeworska), album Kolędy Łemkowszczyzny oraz dwie płyty (Przy piecu i pod oknem. Kolędy Podkarpacia, część 1. i 2.). Z kolei w ramach monumentalnego zadania „Przemyskie 2014”, także realizowanego we współpracy z jarosławskim stowarzyszeniem, pozyskał i opracował ponad dwa tysiące utworów oraz przygotował pod względem merytorycznym płytę Wschód bliski. Pieśni z Przemyskiego

Również we współpracy ze Stowarzyszeniem Muzyka Dawna w Jarosławiu opracowuje serię płyt dokumentujących tradycje śpiewacze lokalnych społeczności zamieszkujących tereny południowej i południowo-wschodniej Polski; w ramach tej serii ukazały się: zbiór pieśni do św. patronów od morowego powietrza (Suplikanci. Za bytności zarazy, 2020) oraz album zawierający tradycyjne pieśni pasyjne (Wieniec z ciernia i głogu. Pieśni pasyjne z Podkarpacia, 2021). Płyty zawierają głównie nagrania pochodzące ze zbioru fonograficznego Bartosza Gałązki – a zbiór ten liczy obecnie kilkadziesiąt tysięcy pozycji – oraz pieśni zaczerpnięte z tego zbioru wykonane przez kontynuatorów tradycji: młodzież, członków i przyjaciół Stowarzyszenia oraz zaproszonych artystów. Repertuar pochodzący z badań Bartosza Gałązki trafił też na płytę Krakowiaki Kapeli Brodów (2021). 

Dzięki współpracy ze Stowarzyszeniem Na Rzecz Rozwoju Wsi Szufnarowa (pow. strzyżowski) badacz wydał zbiór Śpiewy tradycyjne z Szufnarowej. Wybór z badań własnych (2021). W ramach tej współpracy zajmuje się również rewitalizacją repertuaru tradycyjnego w owej miejscowości.


Marcin Abijski

Marcin Abijski

Doktor teologii, muzykolog i kantor. Badacz związków między muzyką bizantyjską a staroruską monodią, szczególnie w aspekcie praktyki liturgicznej. Założyciel Męskiego Chóru Kameralnego im. Bogdana Onisimowicza. Prowadzi zajęcia ze śpiewu bizantyjskiego dla hagioryckich mnichów na św. Górze Athos. Kantor w Skicie św. Antoniego i św. Teodozjusza Kijowsko-Pieczerskich w Odrynkach – jedynej w Polsce prawosławnej pustelni. Autor muzyki grecko-bizantyjskiej do polskiego Akatystu do Przenajświętszej Bogarodzicy ks. Józefa Maja. Skomponował muzykę bizantyjską do polskiego przekładu kondakionu św. Romana Melodosa O nawróconej.


Johann Wolfgang Niklaus

LS 2023

Jest aktorem, śpiewakiem, muzykiem, reżyserem i antropologiem. Urodzony w Monachium 1957 r., wychowywał się w górach południowego Tyrolu, studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim teatrologię, aktorstwo, reżyserię, etnologię, antropologię i romanistykę, od ponad trzydziestu lat mieszka i pracuje w Polsce. Odbywał staże aktorskie i muzyczne między innymi z aktorami Jerzego Grotowskiego, z Marcelem Peresem i Lykourgosem Angelopoulosem. Pracował w Teatrze Gardzienice. Jest współtwórcą Teatru Węgajty oraz współtwórcą i do dziś wieloletnim kierownikiem artystycznym Scholi Węgajty i reżyserem jej spektakli muzycznych.
Spektakle, koncerty i dramaty liturgiczne Scholi Węgajty prezentowane były na zaproszenie różnych organizatorów i festiwali niemal we wszystkich większych miastach w Polsce, a także w Estonii, Danii, Grecji, na Ukrainie i Litwie, w Czechach, Słowenii, Chorwacji, Niemczech, Włoszech, Francji, Rosji, Szwajcarii, Hiszpanii, Serbii, Macedonii, Rumunii i na Węgrzech. Wspólnie z zespołem wypracował unikalny i rozpoznawalny idiom wykonawczy i stylistyczny, oparty na archaicznych i tradycyjnych technikach warsztatu muzyczno-teatralnego.
Uczestnik lub organizator wielu wypraw artystycznych i kulturoznawczych do enklaw kulturowych w Polsce, Andaluzji, na Korsyce, Sardynii, na Bałkanach, na Cyprze, w Grecji, Dalmacji, Szwajcarii, Austrii, Francji, na Huculszczyźnie, do Połtawy, Rosji, Maroko, Mołdawii, Karpat i Transylwanii rumuńskiej. Autor tekstów publikowanych w czasopismach antropologicznych i kulturalnych. Jest również autorem, dyrektorem artystycznym i managerem ważnych projektów kulturowych.


Dawid Rzepka

LS 2023

Urodzony w 1987 roku w Tarnowie. Naukę gry na organach rozpoczął w Diecezjalnym Studium Organistowskim w Tarnowie, którego dyplom uzyskał w 2006 roku. W 2011 roku ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie w klasie organów s. dr hab. Susi Ferfoglia w Międzyuczelnianym Instytucie Muzyki Kościelnej Akademii Muzycznej i UPJPII w Krakowie. Umiejętności wykonawcze doskonalił w ramach studiów podyplomowych na Akademii Muzycznej w Katowicach pod kierunkiem prof. Juliana Gembalskiego, ukończonych w 2014 roku. W latach 2012-2017 studiował w Instytucie Muzykologii UJ w Krakowie. W 2019 roku ukończył studia magisterskie na Akademii Muzycznej w Krakowie (klasa organów prof. Marcina Szelesta). Występował jako solista m.in. podczas Letnich Koncertów Organowych we Władysławowie i Jastrzębiej Górze, a także w ramach cyklu „Wieczory Organowe u Bożej Opatrzności” we Wrocławiu oraz podczas koncertów organizowanych przez Międzyuczelniany Instytut Muzyki Kościelnej w Krakowie. Jest laureatem III Festiwalu Organistów Diecezji Tarnowskiej (III miejsce oraz wyróżnienie). Brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych m.in. przez Daniela Rotha, Davida Titteringtona, Lorenzo Ghielmiego, Emmanuela Le Divellec i Oliviera Latry. Prowadzi zajęcia z improwizacji i gry organowej w Instytucie Muzyki Kościelnej UPJP2 w Krakowie oraz w Archidiecezjalnej Szkole Muzycznej II stopnia w Krakowie.


Bartłomiej Sokal

LS 2023

Urodził się w Tarnogrodzie (1985 r.), dorastał i podstawową edukację odbierał w Biłgoraju. Tam także złożył egzamin maturalny (2003 r.). Odbył studia teologiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w 2008 r. obronił pracę magisterską pt. Powołanie Natanaela (J 1,45-51). Analiza egzegetyczno-teologiczna, a w 2013 r. uzyskał doktorat na podstawie rozprawy Uczniowie Zmartwychwstałego (J 20,1-29). Studium egzegetyczno-teologiczne. Obie prace powstały pod kierunkiem ks. prof. dra hab. Stefana Szymika MSF. Pole jego zainteresowań to: Ewangelia św. Jana oraz języki semickie. Jest współtłumaczem podręcznika Thomasa O. Lambdina, Wprowadzenie do hebrajskiego biblijnego. Przez wiele lat prowadził ogólnopolską stronę internetową Dzieła Biblijnego, gdzie znaleźć można niemal 300 artykułów popularnonaukowych jego autorstwa dotyczących tematów biblijno-teologicznych. Autor naukowych artykułów biblijnych oraz tłumaczeń tekstów starożytnych. Od 2015 r. pracuje zawodowo jako kontroler ruchu lotniczego w Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej na lotniskach Rzeszów oraz Lublin. W życiu prywatnym żonaty, ojciec trójki dzieci: Oliwki, Karola i Kuby.


Marcin Majewski

LS 2023

Biblista, dr hab. teologii, wykładowca Pisma Świętego, archeologii biblijnej i języka hebrajskiego na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. Aktywny członek wielu polskich i międzynarodowych towarzystw naukowych. Prowadzi projekty badawcze finansowane przez NCN i NPRH. Jego książka „Pięcioksiąg odczytany na nowo” zdobyła w 2019 roku laur w konkursie na „Teologiczną Książkę Roku”, przyznawany przez Polską Akademię Nauk. Z zamiłowania słuchacz Słowa Bożego, badacz starożytności i przewodnik po Izraelu. Prowadzi kanał na YouTube o Biblii i starożytności.