U progu wakacji informowaliśmy o naszym najnowszym wydawnictwie – płycie żeńskiego zespołu wokalnego Flores Rosarum Ad caelestem Jerusalem perducando, zawierającej śpiewy św. Hildegardy z Bingen. U schyłku lata natomiast, zapraszamy serdecznie do kościoła Księży Misjonarzy p.w. Nawrócenia św. Pawła Apostoła, gdzie 16 września o godz. 20:00 będzie okazja do wysłuchania na żywo tego niezwykłego repertuaru.

Zawarte na płycie utwory pochodzą z cyklu śpiewów Symphonia harmoniae caelestium revelationum, powstałego prawdopodobnie dla użytku współsióstr św. Hildegardy w klasztorze w Rupertsbergu. Pierwotnym przeznaczeniem tych śpiewów nie była liturgia; poszczególne utwory powstawały najpewniej jako owoc wizji Świętej i w jakiś sposób dopełniały one życie liturgiczne w klasztorze, które koncentrowało się wokół mszy św. i oficjum.

Chcąc przybliżyć się do niezwykłego świata muzyki Świętej, trzeba wejść niejako w kontekst, w którym ta muzyka powstała, w szersze tło epoki, charakteryzującej się poszukiwaniem harmonii; harmonii między ciałem a duszą, między człowiekiem a naturą, między Bogiem a człowiekiem. Najlepszym przykładem harmonii jest właśnie muzyka, także dlatego – jak mówiła Święta – że jest ona echem harmonii niebiańskiej i wspomnieniem raju.

Punktem wyjścia do zrozumienia muzyki św. Hildegardy jest codzienna klasztorna praktyka modlitwy; ona wyznaczała Świętej określone modele kompozytorskie, które były częścią długiej tradycji monodycznego śpiewu gregoriańskiego. Muzyka św. Hildegardy nie jest jednak śpiewem gregoriańskim.

Ostateczna perspektywa twórczości Świętej z Bingen to możliwość spotkania z samym Bogiem, zaproszenie do relacji, z której pochodzimy i do której tęsknimy. Hildegardzie udało się tę tęsknotę utrwalić w pięknie słowa i melodii, będących owocem jej modlitw.

Żeński zespół wokalny Flores Rosarum (płatki róż) założyła w 2007 roku s. Susi Ferfoglia wraz z grupą śpiewaczek zafascynowanych muzyką św. Hildegardy z Bingen. Interpretacja i propagowanie muzyki tej niezwykłej Świętej z nad Renu stała się elementem charakterystycznym, dzięki któremu zespół stał się rozpoznawalny w całej Polsce. Flores Rosarum wykonał scenicznie jedno z najciekawszych dzieł św. Hildegardy, moralitet Ordo Virtutum. Projekt ten zrealizował wraz z szwajcarskim zespołem Peregrina, z którym miał okazję pracować i wystąpić również z późniejszym repertuarem wielogłosowym z archiwum polskich ss. benedyktynek.

Członkinie zespołu prowadzą ożywioną działalność artystyczną oraz naukowo-badawczą. Poznanie średniowiecznych notacji oraz rozumienie kontekstów liturgicznych, historycznych oraz społecznych, w których powstały dane śpiewy, otwiera drogę interpretacji, która pragnie zostać wierna temu, co się znajduje w danym rękopisie.

Flores Rosarum z chęcią sięga również po repertuar znajdujący się w polskich rękopisach liturgiczno-muzycznych. Od wielu lat zajmuje się propagowaniem śpiewów zawartych w średniowiecznych rękopisach przechowanych w Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej, w archiwach ss. benedyktynek ze Staniątek i ss. klarysek z Krakowa oraz Starego Sącza. Oprócz intensywnej działalności koncertowej zespół angażuje się w inicjatywy propagujące wykonawstwo śpiewu gregoriańskiego w optyce semiologicznej także w ramach liturgii.

Susi Ferfoglia – kierownictwo artystyczne 

Maria Klich – lira korbowa

Adrianna Bujak

Anita Pyrek 

Katarzyna Śmiałkowska 

Katarzyna Wiwer

Filip Presseisen – pozytyw