Zapis muzyczny (nuty) to nie jest jeszcze muzyka. Droga, którą muzyk ma do przebycia, poczynając od czytania nut lub nawet wcześniej – od ich przygotowania, opracowania na podstawie starszych zapisów rękopiśmiennych – do wykonania gotowej muzyki, jest bardzo długa i skomplikowana, ale też bardzo interesująca, bo dokonuje się na wielu płaszczyznach. Jak kształt nuty może wpłynąć na muzykę? Czy zapis nutowy bardziej pomaga muzykowi, czy może jest przeszkodą na drodze tworzenia się wyobrażenia brzmieniowego utworu? Czy możemy w ogóle mówić o czymś takim, jak rozwój notacji muzycznej od średniowiecza do współczesności? Do czego taki zapis może służyć? Na te i inne pytania spróbuję odpowiedzieć na podstawie swojego doświadczenia w pracy nad repertuarem średniowiecznym (chorałem gregoriańskim i innym) i późniejszym – zarówno wokalnym, jak i instrumentalnym.